Adım sanım yok. Ne olduğum belli değil. Sağda solda bulunmam. Alınıp satılmam.
Gösterişli değilim. Tarif edilemem.
Derin bir suskuya hükümlüyüm.
Ne dediğinizi duymam ama vurdumduymaz sanmayın beni. Sesim soluğum çıkmasa
da yüreğimle dinlerim sizi.
Kanlı canlı renklerin yanında nutkum tutulur, kalırım... Ben donuklaştıkça
onların ışıltısı artar. Varoluşumun nedeni budur.
Kendimi nimetten sandığımı düşünmeyin sakın. Işığın hizmetinde bir çilekeşim ben.
Acıyı renge dönüştürebilenler anlar beni.
Her ne kadar “Sağır renk” deseler de bana, yaşamın hüzünle karılmış tüm renklerini
saklarım içimde.
Ressamların; tanrı olduğu bir dünyanın kuluyum. İyi ki öyleyim...
Sağır Renk
