Havai düş gösterisinde
bir dağ çizdi göğe bulutlar,
doruğa bir ıhlamur ağacı
dallarına da yıldızlar.
Öyle gürültülü ve soğuk
öyle kan revandı ki
şehrin yalnızlığı,
ağaç gönderdi yıldızları.
Köstebek ayaklar,
yırtılmış anılar,
plastik maskeler,
acıların yanarsuyu
yükseldi gökyüzüne.
Bahar rengiydi açan
katranlı kalbinde şehrin.
Silindi gecenin resimleri
sabah yağmuruyla
yazıldı mutluluk
gökyüzünün kalbine.
Kuş tüyleri yorgun.
Gören olmuş mudur
yıldızları kuşanan ölüleri?
Turkuaz
Van Gogh
