füruğ ferruhzad
ahir zamanlardı
karardıkça
kararırdı eşya
ah
ahir zamanlardan kopup gelen ses
sen miydin arkaodalarımda gezinen nefes
ucu şarkılara çıkan bi sarp
yolun ucunda açılan bıçak
hangi sokağın bedenine saplanırdı
kapandıkça kapanan düşkarası evlerin
kalbinde bi es bi görünmez kaza
ayağım takılır da düşemezdim yollara
şiirleri çok beklemiş bi dünyaymış elleri
gözleri harf harf bir gülün şiddeti
bi kapı aralığı bi pencere fırtına
durup durup baktığım o kırık aynadan
geçer de gölgesi kapkara bulutlar
gittiğin yerlerde açılan o yara.
Ece Ayhan Karası
Martin Jonsson
