Sessizliğin çığlıkları sardı
geceyi, kulaklar sağır.
Arkabahçede yağmur yağıyor,
toprak çorak.
Suçiçeği açan ellerin dikenli
teller sınırında.
Uzaklar uzak olmuş,acılar
acı…
Beklemek bir depremden sonra
nefes almayı.
Hissediyorum…
korku ecelin
ayakkabısı.
ecel yalnızlığın sırdaşı.
Hadi ! giy ayakkabılarını
gidelim.
Yalnız ölmek yalnız
yaşamaktan daha kolay olmalı.
Siyah Eskisi
