18 Haziran 2012 Pazartesi

KALDI BİR KADIN, BİR ÇOCUK


“soruları ben sorarım” dedi adam
 sustu, karşısındaki kadın
“adın? adın dedi!..
“Havva”
“hım...”
“neden doğdun?
 anlamsız baktı kadın.
“neden çıktın karşıma?”
“ben çıkmadım, sen çıktın” dedi kadın.
“ne yapmaya çalışıyorsun?”
“hiç…”
“hiç dediğin; benim bedenim, biliyor musun?”
 “hayır” der gibi, baktı kadın.
“bak; benim adım, Âdem. kaç bin yıldır yaşarım ama ‘HİÇ’ kadar bedenimle toprağa düşürdün beni kadın.”

toprağa bakarken kadın…
usulden filizlendi beden.
“iki kişi iyiydik” dedi adam.
“ben yapmadım” dedi kadın

adam döndü arkasını, filizlenirken topraktan cenin.
güneş batarken aniden kaldı; bir KADIN, bir ÇOCUK.

Meşki

                                                                             Lal