duvarda, kıpkırmızı bir leke gibi dururken gitmenin küf
kokusu
hiç çekilmemiş bir fotoğraf gibi bırakma beni
deklanşörüne bas zamanın, dursun birkaç saniyeliğine
bir göz aldanması olsa da hayat
uzayıp giden bir otoban yalnızlığında sıkışan kalbim
işte o zaman, bir kum izi tam göğsümde
içime doğru akan, alkışlayan siyahın ömrünü
açılmaz bir pergelle arşınlayan
kenarda, hiç tutmayacak bir kemik kırığı gibi bırakma beni
gittikçe derileşen bir zar, etin özlemi çeliğe
bırak, kırılsın saatin camı
yere dökülsün yelkovanın hızı
iç sesi kendini bitiren kalemin
suyun meyveyi sürükleyen çağrısı
oysa çatlarsa meyve, alnıma bulaşır sızıntısı
kıyıda, denize hiç sürülmemiş bir tekne gibi bırakma beni
hiç çekilmemiş bir fotoğraf gibi bırakma beni
deklanşörüne bas zamanın, dursun birkaç saniyeliğine
bir göz aldanması olsa da hayat
uzayıp giden bir otoban yalnızlığında sıkışan kalbim
işte o zaman, bir kum izi tam göğsümde
içime doğru akan, alkışlayan siyahın ömrünü
açılmaz bir pergelle arşınlayan
kenarda, hiç tutmayacak bir kemik kırığı gibi bırakma beni
gittikçe derileşen bir zar, etin özlemi çeliğe
bırak, kırılsın saatin camı
yere dökülsün yelkovanın hızı
iç sesi kendini bitiren kalemin
suyun meyveyi sürükleyen çağrısı
oysa çatlarsa meyve, alnıma bulaşır sızıntısı
kıyıda, denize hiç sürülmemiş bir tekne gibi bırakma beni
Kahverengi
Polina Kirilenko