Eylülden bir yorgan al bana
Tenha bir gecede sarılsın öyle yalnız
Bir bahçede sarmaş dolaş yakalanalım onunla
Isıtırken ben seni, sen ben, ben senken
Bir yaz gecesinde eylül‘ü özleyip terlerken,
Rüzgardan dallarım eğilmiş varsay,
Anne hüznüne bakakalmış çocuk.
Sonbahardan bir yapraktım da düştüm dalından
Eğildin aldın, gerdanına doldum da
Üşüdün sandın.
Öylece durdun baktın yağmura
Tüm fotoğraf karelerinde seni arıyordum ya
Mevsimin yok.
Dün gece seni sonbaharla aldattım.
Geceyi üstümüze örttük sen görmedin, yandım
Bana eylülden bir yorgan al, bana
Üşürken aslında rüzgar kokmak saçlarında
Titrek bir sandalın yazdan kalma hüznü bu aslında
Biz o yorgan altında
Mahrem yalnızlığımıza sevişerek ağladık.
Mevsimleri tükettik sonunda.
Eylülden bir yorgan al bana.
ŞemsAzure
