Sevgili,
Bilmem, ne eklemeli yanına; adını mı? Virgül falan koymalı
sonra, bir kenarlara. Belki üç nokta, daha gizemli kılar ya.. .
İyi de böyle de mektuba başlanmaz ki. Benimki doğaçlama;
kalem tuttu elimden, götürüyor sorgusuz. Bak; kaleme bahane buluyorum da
göresim de geldi. Yazmanın böyle büyüsü var, uzaklar yakın oluveriyor. Ne
bileyim, belki de ben kendimi kandırıyorumdur.
Mektup da böyle olmaz ki, bir kaç kayda değer söz bulmalı ya
da daha kolayı, bir şairden okkalı mısraları iliştirivermeli bir kenara. Bence şair
de kurtaramaz beni!!. Neyse,
geçelim tumturaklı sözleri. Nasılsın? Sevmezsin gerçi bu soruyu bilirim ya da
yanılırım.. . Öyle sanırım diyelim. Sanki “iyiyim” deyip, geçiştirmek
istemezsin beni. Bak nasıl da önemsedim kendimi. Bahar geldi buralara… (Direkt
konuyu havalara getirip, kaçalım en iyisi)
Bak sana diyeyim: Bu sözcükler benimle dalga geçiyor. Hem
kahkahaları da var. Muzip
gülüşlerini duyar gibiyim. Konu sözcüklerden açılmışken,
sözsüz kaldım bu aralar. Şikâyetim yok, arada bir sırt ağrısı yapıyor tatlı
tatlı.. Ona da alıştım galiba.
.....
Eeee, suskunluk oldu. “Kız doğdu” derler bizim oralarda,
suskunluk olunca. Bak şimdi ‘sessizliğin sesi’ deyip usturuplu cümleler kurasım
geldi..
Bırakalım bunları… Balkona sardunyalar aldım. Görmedin değil
mi? Renkleri bir güzel, anlatamam. Bir de pencerede çıtır çıtır minik çiçekler,
adlarını unuttum. Belki de adsızdırlar, ben koyayım diye.. Fazla
kokmuyorlar… Ne bileyim, öyle
işte. Zamane çiçekler kokmuyor, güller bile kokusuz artık.
Bir sır vereyim sana; renklerine uzun uzun bakınca, bana
kokuları geliyor. Gülme, sahi söylüyorum. Düşünce kokulu bunlar.
Tahmin ettiğin gibi, kahve de var şu an masada. Çay
şekersiz, kahve şekerli! Unuttun mu yoksa nasıl içtiği mi?
Nasılsın? Bu da konu bulamayınca iyi oluyor. Çok şey
söyleyeceğin birikince böyle oluyor işte,
“nasılsın” çıkıveriyor
kalemden.
Kıyıdan, kıyısından gidiyorum sözcüklerin, seni tanıdıktan
sonra oldum böyle. Eskiden
direkt dalardım sözlere, biraz da olgunlaştım belki. Öyle
ya, çocukluktan çıktıkça, kıyısında dolaşıyorsun sözcüklerin. Yaşamın da
kıyısından yürüdüğün gibi.
Bahar geldi, Nisana güzelleme yapmak gerek. Mektubuma burada
son veriyorum ya da vermiyorum..
Aklımdan bir şeyler yazmaya devam ederim belki..
Gözlerinden öperim, sağlıcakla kal..
ÜçRenk Mavi
Beppo Zuccheri
